«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ…», Νάνσυ Γκίκα, Γ1

Όλα αλλάζουν σε μια στιγμή

«μαμά σε λίγο θα ‘μαι εκεί….»

μη με αφήνεις καρδιά μου μη….,

όλοι φύγαν σε μια στροφή

και κανείς δεν ήξερε που πήγαινε το τρένο

και κανείς δεν πατάει το φρένο.

Στείλε μου όταν φτάσεις είπα,

μα απάντηση δε πήρα…

Τώρα πως μπορώ να δεχτώ πως ποτέ καρδιά μου δε θα σε ξαναδώ.

Είχες όνειρα πολλά,

δίχως να ξέρεις για το μετά.

Έφεγγες στο σκοτάδι με ελπίδα και χαρά.

Τώρα ο χρόνος δε γυρνά,

πίσω να ερχόσουν μια μονάχα φορά,

να σε ‘βλεπα λιγάκι και ας ήταν η τελευταία βραδιά.

Μαμά μου μην ανησυχείς,

κοιμήσου ήσυχη νωρίς,

ίσως δεν θα με ξαναδείς,

μα να ξέρεις πως σ’ αγαπάω πολύ.

Οι αθώες ψυχές που είχαν

όνειρα πολλά τώρα πετάν

όπως τα δάκρυα κυλάν

και πια δεν υπάρχει μετά.

Η ψυχή παγώνει

και μένει πίσω σε ‘κείνο το βαγόνι.

(Νάνσυ Γκίκα Γ1, 6/3/2023)